"هفت‌خوان اسفندیار" در شاهنامه

"هفت‌خوان اسفندیار" یکی از ماجراجویی‌های بزرگ شاهنامه است که در آن اسفندیار، پهلوان نامدار ایرانی، برای نجات خواهرانش از چنگ "ارجمند" (پادشاه توران) سفری خطرناک را آغاز می‌کند. او باید از هفت مرحله‌ی سخت (هفت‌خوان) عبور کند تا به مقصد برسد.

1. گرگ درنده: اسفندیار با گرگی وحشی روبه‌رو می‌شود و با مهارت او را شکست می‌دهد.
2. شیر غران: او در نبردی سخت، شیری قدرتمند را از پای درمی‌آورد.
3. اژدهای مخوف: اژدهایی که در مسیر کمین کرده، با تدبیر و شجاعت اسفندیار نابود می‌شود.
4. زن جادوگر: زنی جادوگر که قصد فریب او را دارد، به دست اسفندیار کشته می‌شود.
5. توفان سهمگین: او از طوفانی وحشتناک عبور می‌کند و راه خود را ادامه می‌دهد.
6. سیمرغ افسانه‌ای: اسفندیار با سیمرغ، موجودی جادویی، روبه‌رو می‌شود و با ترفندهایی بر آن غلبه می‌کند.
7. دژ آهنین: در آخرین خوان، او به دژ مستحکم "ارجمند" حمله کرده، سربازان را شکست می‌دهد و خواهرانش را آزاد می‌کند.

در پایان، اسفندیار با موفقیت از تمامی موانع عبور می‌کند و ثابت می‌شود که او نه‌تنها پهلوانی نیرومند، بلکه مردی باهوش، صبور و شجاع است. اما سرنوشت او به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد، زیرا پس از این ماجرا، به دستور پدرش گشتاسپ، مأمور نبرد با رستم می‌شود که این نبرد، نقطه‌ی پایانی زندگی او خواهد بود.

📌نماد شناسی هفت خوان اسفندیار از نظر سایه های شخصیتی :

هفت‌خوان اسفندیار تفاوتی اساسی با هفت‌خوان رستم دارد. اسفندیار نماینده‌ی قهرمانی وابسته به سرنوشت و اطاعت از قدرت پدرسالارانه (گشتاسپ) است. در این مسیر، او با هفت سایه‌ی درونی و بیرونی مواجه می‌شود که هر کدام نمایانگر چالش‌های شخصیتی او هستند. این سفر در نهایت به سقوط تراژیک او منجر می‌شود.

خوان اول: اژدها (سایه‌ی هراس و غرور کاذب)

🔹 نماد: اژدها در این خوان، نماینده‌ی ترس‌های عمیق، غرور کاذب و آزمون شجاعت است. برخلاف رستم که با اژدها در نبردی فیزیکی پیروز می‌شود، اسفندیار از تدبیر و فریب استفاده می‌کند، که نشانه‌ای از حسابگری و غرور کنترل‌شده است.

خوان دوم: زن جادوگر (سایه‌ی فریب و وسوسه)

🔹 نماد: جادوگر زن در این خوان، نماینده‌ی سایه‌ی فریب، اغواگری و وسوسه‌های قدرت است. این خوان نشان می‌دهد که قهرمان باید از دام توهم و جذابیت فریبنده عبور کند. اسفندیار با ریختن سرب گداخته در دهان او، قدرت عقلانی خود را بر وسوسه‌های درونی مسلط می‌کند.

خوان سوم: شیران درنده (سایه‌ی خشونت و سلطه‌جویی)

🔹 نماد: این خوان، نماینده‌ی سایه‌ی خشونت کنترل‌نشده و نیاز به سلطه‌گری است. برخلاف رستم که با قدرت طبیعی خود شیر را شکست می‌دهد، اسفندیار زره‌ی جادویی‌اش را به‌عنوان سپر استفاده می‌کند، که نشانه‌ای از اتکای او به سرنوشت و نیروی ماورایی به‌جای توانایی فردی است.

خوان چهارم: سیمرغ (سایه‌ی غرور و رد کردن خرد کهن)

🔹 نماد: سیمرغ در بسیاری از اسطوره‌ها نماد خرد، راهنمایی معنوی و نیروی حیات‌بخش است. اما اسفندیار به‌جای طلب کمک از او، سیمرغ را می‌کشد و جوجه‌هایش را می‌گیرد، که نشانه‌ای از سرکوب خرد کهن و تکیه‌ی افراطی بر قدرت شخصی است.

خوان پنجم: گرگسار (سایه‌ی خیانت و خودفریبی)

🔹 نماد: گرگسار نماد سایه‌ی خیانت، فریبکاری و خودفریبی قهرمانانه است. اسفندیار با فریب دادن او، نشان می‌دهد که در حال تبدیل شدن به همان چیزی است که با آن مبارزه می‌کند. این خوان نشان‌دهنده‌ی نبرد اخلاقی درونی قهرمان است.

خوان ششم: رویارویی با ارجاسب (سایه‌ی جنگ و ویرانگری)

🔹 نماد: ارجاسب نماینده‌ی نیروی تخریبی جنگ و پیامدهای اجتناب‌ناپذیر قدرت‌طلبی است. این خوان یادآوری خطر جنگ‌افروزی بی‌پایان است. اسفندیار در این مرحله پیروز می‌شود اما نابودی تدریجی او آغاز می‌شود.

خوان هفتم: شکست در برابر رستم (سایه‌ی سرنوشت و ناپذیرفتن ضعف)

🔹 نماد: در نهایت، اسفندیار با رستم، قهرمان خردمند و خودساخته روبه‌رو می‌شود. اما تفاوت آن‌ها در این است که اسفندیار قربانی سرنوشت و اجبار پدرانه است، درحالی‌که رستم نماینده‌ی اراده‌ی آزاد و انتخاب آگاهانه است. اسفندیار نمی‌تواند ضعف و فناپذیری خود را بپذیرد و همین مسئله او را به نابودی می‌کشاند.

📌 تحلیل نهایی: سفر قهرمانی و شکست در برابر سایه‌ی خود

🔹 بر خلاف رستم که بر سایه‌هایش غلبه می‌کند و تکامل می‌یابد، اسفندیار در دام سرنوشت و سایه‌ی قدرت‌طلبی و غرور گرفتار می‌شود.

🔹 درس نهایی هفت‌خوان اسفندیار:

اطاعت کورکورانه از قدرت (پدرسالاری، حکومت، سرنوشت) بدون تفکر و انعطاف‌پذیری، موجب شکست فرد و نابودی مسیر قهرمانی می‌شود.

تفاوت اساسی با هفت‌خوان رستم:

1️⃣ رستم سایه‌هایش را می‌شناسد و کنترل می‌کند، اسفندیار در برابرشان ناتوان است.

2️⃣ رستم با خرد و قدرت شخصی رشد می‌کند، اسفندیار به زره جادویی و سرنوشت وابسته است.

3️⃣ رستم اراده‌ی آزاد دارد، اسفندیار اسیر خواسته‌های پدر و تقدیر است.

4️⃣ رستم به بلوغ شخصیتی می‌رسد، اما اسفندیار به شکلی تراژیک سقوط می‌کند.

نتیجه:

رستم قهرمانی جاودانه و خودساخته است، اما اسفندیار قربانی تقدیر و سیاست‌های پدرسالاری. این دو هفت‌خوان دو مسیر متضاد از قهرمانی را نشان می‌دهند:

رستم: نماد خرد، آزادی، و رشد شخصیتی

اسفندیار: نماد قدرت، اجبار، و تراژدی اجتناب‌ناپذیر

✨ هفت‌خوان اسفندیار، داستان قهرمانی است که نمی‌تواند از سایه‌هایش بگریزد.

📌سفر قهرمانی جوزف کمپل شامل چندین مرحله است که قهرمان از دنیای معمولی خود فراخوانده می‌شود و وارد دنیای جدیدی می‌شود که در آن با چالش‌ها و دشمنان مواجه می‌شود. در این مسیر، قهرمان از یک راهنما یا استاد کمک می‌گیرد، با مشکلات و تضادهای درونی خود روبه‌رو می‌شود، و در نهایت از این تجربیات برای رشد و تحول استفاده می‌کند. پس از پیروزی بر موانع، قهرمان به دنیای خود بازمی‌گردد، اما با آگاهی و قدرت جدیدی که به دیگران کمک می‌کند. این سفر نشان‌دهنده‌ی فرآیند تغییر و تکامل فردی است.

📌مراحل سفر قهرمانی جوزف کمپل در هفت خوان اسفندیار :

۱) چگونه هفت‌خان اسفندیار با مفهوم سفر قهرمان در نظریه‌ی یونگ مرتبط است؟

پاسخ کوتاه:
هفت‌خان اسفندیار مانند هفت‌خان رستم، سفری روان‌شناختی است که در آن قهرمان با چالش‌های درونی و بیرونی مواجه می‌شود. این سفر نشان‌دهنده‌ی فرآیند فردیت‌یابی در نظریه‌ی یونگ است که در آن فرد باید با سایه‌های شخصیتی خود روبه‌رو شود و در نهایت به بلوغ و تکامل برسد.

جزئیات آموزشی:
در نظریه‌ی یونگ، سفر قهرمان شامل مراحلی همچون «فراخوان به ماجراجویی»، «عبور از آستانه»، «مواجهه با سایه‌ها»، «آزمون‌های دشوار»، و «بازگشت با اکسیر» است. هفت‌خان اسفندیار، تمامی این مراحل را در خود دارد و قهرمان را به سمت درک و پذیرش خود واقعی هدایت می‌کند.

اسفندیار به دستور پدرش، گشتاسپ، مأمور می‌شود که به سیستان برود و ارجاسب را شکست دهد. این مأموریت او را به هفت خان دشوار می‌کشاند که هرکدام آزمونی برای رشد روانی او محسوب می‌شود. اسفندیار در این مسیر، هم با دشمنان بیرونی و هم با چالش‌های درونی خود مواجه می‌شود.

در این سفر، هر خان نمادی از یکی از ترس‌ها، وسوسه‌ها و نقاط ضعف روانی انسان است که فرد برای رسیدن به خرد و آگاهی، باید آن‌ها را بشناسد و از آن عبور کند.

۲) چگونه عبور از نخستین خان (مبارزه با گرگان درنده) نماد کنترل خشم و خشونت درونی اسفندیار بود؟

پاسخ کوتاه:
گرگان درنده، نمادی از خشم، وحشی‌گری و نیروی ویرانگر است که درون هر فردی وجود دارد. اسفندیار باید این نیرو را مهار کند تا بتواند در مسیر قهرمانی خود به تعادل برسد.

جزئیات آموزشی:
در نظریه‌ی یونگ، سایه شامل غرایز خام و نیروهای سرکوب‌شده‌ای است که اگر مهار نشوند، می‌توانند فرد را به نابودی بکشانند. گرگان درنده در نخستین خان، نماد خشم و خشونتی است که اگر به‌درستی کنترل نشود، می‌تواند فرد را از مسیرش منحرف کند.

اسفندیار با کشتن گرگان، نشان می‌دهد که توانایی مهار غرایز و کنترل خشم خود را دارد. او در این مرحله، به یکی از مهارت‌های مهم در سفر قهرمان دست می‌یابد: توانایی مقابله با نیروهای درونی بدون این‌که اجازه دهد آن‌ها بر او غلبه کنند.

این خان، نماد مرحله‌ای از زندگی است که فرد باید یاد بگیرد چگونه قدرت و نیروی خود را مدیریت کند تا به خود و دیگران آسیب نرساند.

۳) چگونه عبور از دومین خان (مبارزه با شیر غول‌آسا) نشان‌دهنده‌ی غلبه بر غرور و خودبزرگ‌بینی بود؟

پاسخ کوتاه:
شیر غول‌آسا نمادی از نفس سرکش و غرور بی‌حد است که می‌تواند فرد را از مسیر درست منحرف کند. اسفندیار با شکست دادن آن، نشان می‌دهد که برای رسیدن به حقیقت، باید از خودبزرگ‌بینی عبور کند.

جزئیات آموزشی:
در سفر قهرمان، یکی از چالش‌های اساسی، عبور از «خود کاذب» است. شیر غول‌آسا در دومین خان، نمادی از غرور، قدرت‌طلبی و خودبزرگ‌بینی است. این غرور می‌تواند فرد را از مسیر رشد واقعی دور کند، زیرا او را از پذیرش واقعیت‌های خود و جهان بازمی‌دارد.

اسفندیار، اگرچه جنگجویی شکست‌ناپذیر است، اما باید بیاموزد که قدرت واقعی در کنترل نفس نهفته است. شکست دادن این شیر، نشان‌دهنده‌ی آمادگی او برای پذیرش درس فروتنی و تعادل میان قدرت و خرد است.

در مسیر رشد روانی، افراد باید از این مرحله عبور کنند و یاد بگیرند که نیروی درونی خود را بدون خودبزرگ‌بینی و احساس برتری مدیریت کنند.

۴) چگونه عبور از خان‌های دیگر، مانند عبور از بیابان و مقابله با جادوگران، نشان‌دهنده‌ی چالش‌های درونی اسفندیار بود؟

پاسخ کوتاه:
بیابان، نمادی از تنهایی و شک است، درحالی‌که جادوگران، نشان‌دهنده‌ی توهمات ذهنی و وسوسه‌هایی هستند که می‌توانند فرد را از مسیرش منحرف کنند.

جزئیات آموزشی:

• بیابان خشک و بی‌آب نمادی از لحظاتی است که فرد در زندگی احساس تنهایی و بیهودگی می‌کند. این مرحله نشان‌دهنده‌ی نیاز به ایمان و استقامت است.
• جادوگران نماد فریب‌های ذهنی و وسوسه‌هایی هستند که می‌توانند فرد را از مسیر درست دور کنند.

اسفندیار در این مراحل یاد می‌گیرد که چگونه در برابر ناامیدی، شک، و وسوسه‌های زودگذر مقاومت کند. این آزمون‌ها، بخشی از مسیر قهرمانی است که فرد را برای رسیدن به رشد واقعی آماده می‌کند.

۵) چگونه نبرد نهایی اسفندیار با رستم، نماد مواجهه‌ی او با سایه‌ی نهایی‌اش بود؟

پاسخ کوتاه:
رستم در نبرد نهایی، سایه‌ی اسفندیار است؛ بخش دیگری از قدرت و قهرمانی که او هنوز در خود نپذیرفته است. این نبرد، نمادی از مبارزه‌ی فرد با جنبه‌های سرکوب‌شده‌ی خود است.

جزئیات آموزشی:
در سفر قهرمان، قهرمان معمولاً در نهایت باید با بخشی از خود که نادیده گرفته یا سرکوب کرده است، روبه‌رو شود. رستم، نمادی از نیرویی است که اسفندیار برای تکامل باید با آن مواجه شود.

این نبرد، نمادی از دوگانگی درون انسان است؛ دوگانگی میان عقل و قدرت، غرور و فروتنی، قضاوت و درک. اسفندیار در این آزمون نهایی، متوجه می‌شود که شکست، بخشی از مسیر یادگیری است.

۶) چگونه گذر از رود خروشان در یکی از خان‌های اسفندیار، نمادی از عبور از احساسات ناپایدار و کنترل هیجانات بود؟

پاسخ کوتاه:
رود خروشان، نمادی از احساسات و هیجانات ناپایدار است که اگر فرد نتواند آن‌ها را کنترل کند، ممکن است در آن‌ها غرق شود. اسفندیار با عبور موفق از این رود، بر احساسات و هیجانات مخرب خود غلبه می‌کند.

جزئیات آموزشی:
در سفر قهرمان، اغلب آزمونی وجود دارد که در آن فرد باید از یک رود، دریا یا مسیر دشوار آبی عبور کند. آب در روان‌شناسی یونگ، نماد ناخودآگاه، احساسات و غرایز است. رود خروشان در هفت‌خان اسفندیار، نشان‌دهنده‌ی هیجانات سرکش و احساسات شدید است که اگر مدیریت نشوند، فرد را از مسیرش منحرف می‌کنند.

اسفندیار باید با اراده‌ی قوی، تمرکز ذهنی و اعتماد به مسیر خود، از این رود عبور کند. این مرحله، بیانگر لحظاتی در زندگی است که فرد باید میان تسلیم شدن به احساسات (مانند خشم، ترس یا ناامیدی) و حفظ تعادل و آرامش، انتخاب کند.

عبور موفقیت‌آمیز از این مرحله، نشان‌دهنده‌ی بلوغ روانی است که در آن، فرد یاد می‌گیرد چگونه بدون سرکوب احساسات، آن‌ها را به‌درستی مدیریت کند و اجازه ندهد که او را از مسیرش منحرف کنند.

۷) چگونه شکست اسفندیار در برابر رستم، نمادی از فروپاشی نفس کاذب و لزوم پذیرش محدودیت‌های انسانی بود؟

پاسخ کوتاه:
اسفندیار که خود را شکست‌ناپذیر می‌دانست، در برابر رستم شکست خورد. این شکست، نمادی از فروپاشی نفس کاذب و درک این حقیقت بود که هیچ انسانی بی‌نقص و مطلقاً قدرتمند نیست.

جزئیات آموزشی:
در نظریه‌ی یونگ، یکی از مهم‌ترین مراحل سفر قهرمان، لحظه‌ای است که فرد درمی‌یابد که خودِ قدیمی‌اش دیگر کارایی ندارد. این لحظه معمولاً با یک شکست یا بحران بزرگ همراه است که فرد را مجبور می‌کند به واقعیت‌های عمیق‌تری از خود پی ببرد.

اسفندیار که به شکست‌ناپذیری خود باور داشت، سرانجام در برابر رستم مغلوب شد. این شکست، نمادی از پایان مرحله‌ای از خودشناسی و ورود به مرحله‌ی جدیدی از رشد است. او در این لحظه با حقیقتی روبه‌رو شد که تاکنون از آن غافل بود: قدرت مطلق در اختیار هیچ انسانی نیست.

این مرحله، معمولاً یکی از سخت‌ترین و درعین‌حال مهم‌ترین بخش‌های سفر قهرمان است. فردی که می‌تواند این شکست را بپذیرد، به بلوغ روانی می‌رسد، اما اگر در برابر آن مقاومت کند، ممکن است مسیر نابودی را در پیش بگیرد.

۸) چگونه داستان هفت‌خان اسفندیار می‌تواند به‌عنوان الگویی برای پذیرش سرنوشت و درک محدودیت‌های انسان استفاده شود؟

پاسخ کوتاه:
هفت‌خان اسفندیار، نمادی از مسیر زندگی انسان است که در آن، فرد باید با چالش‌ها، غرور، ترس‌ها و وسوسه‌های خود مواجه شود. این داستان به ما می‌آموزد که پذیرش محدودیت‌های انسانی، کلید رسیدن به تعادل و آرامش است.

جزئیات آموزشی:
در سفر قهرمان، معمولاً در پایان داستان، فرد با درکی عمیق‌تر از خود و جهان روبه‌رو می‌شود. هفت‌خان اسفندیار، مسیری بود که او را از یک جنگجوی مغرور به فردی که درک عمیق‌تری از سرنوشت دارد، تبدیل کرد.

این داستان نشان می‌دهد که انسان هرچقدر هم قوی و نیرومند باشد، محدودیت‌هایی دارد. پذیرش این محدودیت‌ها، به‌جای جنگیدن بی‌پایان با آن‌ها، کلید آرامش و رهایی است.

اسفندیار با عبور از این هفت‌خان، می‌توانست به درک بالاتری از خود و جهان برسد، اما نپذیرفتن حقیقت و اصرار بر شکست‌ناپذیری، او را به سرنوشت غم‌انگیزی رساند. این مسئله نشان می‌دهد که دانایی و خرد، مهم‌تر از قدرت و نیروی فیزیکی هستند.

📌سایه‌ها و ارتباطشان با کهن الگوهای سفر قهرمانی جوزف کمپل:

1. سایه‌ی قهرمان (خود منفی): قهرمان به‌طور مداوم با جنبه‌های تاریک خود، ترس‌ها و ضعف‌های درونی‌اش روبه‌رو می‌شود. کهن‌الگوی سایه، نمایانگر این تضاد درونی است که قهرمان برای تحول باید بر آن غلبه کند و از آن عبور کند.
2. سایه‌ی استاد (والد نیکوکار یا آموزگار معنوی): قهرمان برای رسیدن به خودآگاهی و توانایی‌های جدید، با شخصی حکیم یا استاد مواجه می‌شود که توانایی‌های درونی‌اش را بیدار می‌کند. این استاد در نهایت، قهرمان را به مواجهه با سایه‌ها و کشف حقیقت خود هدایت می‌کند.
3. سایه‌ی حریف (آنتاگونیست یا نیروهای منفی): نیروهایی که از خارج قهرمان را به چالش می‌کشند و به‌طور معمول نمایانگر تضادها و مشکلات اجتماعی یا فردی هستند. کهن‌الگوی دشمن یا آنتاگونیست نشان می‌دهد که برای دستیابی به پیروزی و تکامل، قهرمان باید این موانع را شکست دهد.

سایه‌ی اصلی در هفت‌خوان اسفندیار:

غرور پهلوانی، سرنوشت محتوم، و تقابل میان وظیفه و آزادی فردی.

ارتباط با کهن‌الگوها:

1. اسفندیار – کهن‌الگوی قهرمان تراژیک و جنگجوی سرنوشت‌ساز
   اسفندیار که برای اثبات شایستگی خود مجبور به گذر از هفت‌خوان می‌شود، نمادی از قهرمانی است که میان اطاعت از پدر (گشتاسپ) و سرنوشت ناگزیر خود گرفتار شده است. سایه‌ی او، اعتماد بیش‌ازحد به نیروی شکست‌ناپذیری و تسلیم بی‌چون‌وچرا به سرنوشت محتوم است که در نهایت او را به نابودی می‌کشاند.
2. گشتاسپ – کهن‌الگوی پادشاه مستبد و پدر سرکوبگر
   گشتاسپ، پدر اسفندیار، او را به انجام مأموریت‌های دشوار مجبور می‌کند تا به‌نوعی از قدرت گرفتن او جلوگیری کند. سایه‌ی او، حسادت به فرزند، ترس از دست دادن قدرت، و استفاده از دیگران برای بقای خود است.
3. دیوهای هفت‌خوان – کهن‌الگوی موانع و چالش‌های قهرمانی
   در مسیر هفت‌خوان، اسفندیار با شیرهای وحشی، اژدها، زن جادوگر و سایر دشمنان روبه‌رو می‌شود که همگی نمایانگر موانعی هستند که قهرمان باید برای رسیدن به جایگاه برتر، آن‌ها را پشت سر بگذارد. سایه‌ی آن‌ها، غرور پهلوانی و چالش‌هایی است که هر قهرمان باید برای اثبات لیاقت خود با آن‌ها روبه‌رو شود.
4. زن جادوگر – کهن‌الگوی فریب و آزمون معنوی
   یکی از خوان‌های اسفندیار، روبه‌رو شدن با زن جادوگری است که می‌خواهد با اغوا و فریب او را شکست دهد. این شخصیت نمایانگر کهن‌الگوی زن اغواگر و آزمون خرد است. سایه‌ی او، ناتوانی در شناخت دشمنان واقعی و اعتماد به ظواهر فریبنده است.
5. پرندگان سیمرغ‌نما – کهن‌الگوی قدرت‌های دروغین و آزمون بصیرت
   در یکی از خوان‌ها، اسفندیار با پرندگانی مواجه می‌شود که همچون سیمرغ به نظر می‌رسند اما دشمنانی خطرناک‌اند. این چالش نشان می‌دهد که حتی قهرمان باید مراقب باشد که فریب نشانه‌های ظاهری را نخورد. سایه‌ی آن‌ها، اعتماد بیش‌ازحد به غرور و ناتوانی در تشخیص حقیقت از فریب است.
6. سفر هفت‌خوان – کهن‌الگوی مسیر قهرمانی و بلوغ معنوی
   سفر اسفندیار به‌نوعی نمادی از مراحل رشد و آزمون‌های سختی است که یک قهرمان باید برای کسب قدرت طی کند. اما تفاوت او با رستم این است که سرنوشتش پیشاپیش مهر خورده و شکست‌ناپذیری‌اش، به‌جای نجات، او را به سوی نابودی هدایت می‌کند. سایه‌ی این سفر، اعتماد بیش‌ازحد به قدرت و نادیده گرفتن خرد و مشورت است.
7. تقابل با رستم – کهن‌الگوی جنگ میان دو قهرمان و برخورد سرنوشت‌ها
   پس از عبور از هفت‌خوان، اسفندیار به‌جای رسیدن به آرامش، درگیر نبردی ناگزیر با رستم می‌شود. این تقابل نشان می‌دهد که حتی یک قهرمان نمی‌تواند از سرنوشت خود بگریزد. سایه‌ی این نبرد، نابودی قهرمانان بر اثر خواسته‌های پادشاهان و نظام‌های قدرت است.

نتیجه:

سایه‌ی اصلی داستان این است: قدرت و شکست‌ناپذیری، زمانی که بدون خرد و آزادی انتخاب همراه باشند، می‌توانند به نابودی منجر شوند. قهرمان واقعی کسی است که نه‌تنها بر دشمنان بیرونی، بلکه بر سرنوشت تحمیلی خود نیز غلبه کند.